Zaparcia - objawy problemów z wypróżnieniem
Zaparcia, czyli problemy z wypróżnieniem, są bardzo nieprzyjemną dolegliwością, która stanowi istotny problem zdrowotny i społeczny związany z czynnikami, takimi jak:
- rozwój cywilizacyjny
- tryb życia
- codzienna dieta
Według wielu badań na zaparcia może cierpieć nawet 30% populacji, a w przypadku osób starszych odsetek ten znacząco rośnie1. Zaparcia mogą mieć różnorodne przyczyny, jednak za najpełniejszą definicję zaparć uznaje się twierdzenie zaproponowane przez Whiteheada w 1991 roku. Otóż zaparcia to stan, w którym stwierdza się co najmniej jeden z poniższych objawów przez 12 miesięcy (bez stosowania środków przeczyszczających)2:
- duży wysiłek w czasie parcia przy ponad 25% wypróżnień
- powtarzające się poczucie niepełnego wypróżnienia
- twardy stolec przy ponad 25% wypróżnień
- wypróżnianie rzadsze niż 2 razy w tygodniu
Sprawdzone sposoby na zaparcia
Choć w leczeniu zaparć w skrajnych sytuacjach dopuszcza się np. interwencję chirurgiczną, należy pamiętać, że w zdecydowanej większości przypadków z powodzeniem wystarcza postępowanie zachowawcze. Sprawdzone sposoby na zaparcia to przede wszystkim:
- zmiana diety
- większe spożycie płynów w ciągu doby
- aktywność fizyczna
- doraźne środki przeczyszczające
Walkę z zaparciami warto rozpocząć od wdrożenia diety bogatoresztkowej. Na zaparcia zalecane są przede wszystkim produkty o wysokiej zawartości błonnika pokarmowego, a także surowe bądź suszone owoce np. śliwki, a także warzywa bogate w błonnik. Co jeszcze może pomóc? Odpowiednio dobrane zioła na zaparcia3. W leczeniu zaparć warto zastosować senes.
Ponadto wskazane jest uregulowanie trybu życia wraz z jednoczesnym uregulowaniem wypróżnień. Dobrze zarezerwować sobie choć kilka chwil o poranku (wtedy jelita wykazują największą aktywność) na pobyt w toalecie – tym bardziej że wypróżnianie w pośpiechu utrudnia tę czynność i może powodować zaparcia.
Xenna Extra Comfort - lek na zaparcia
Do leczenia zachowawczego zalicza się też podawanie różnego typu środków przeczyszczających4. Takim właśnie lekiem jest Xenna Extra Comfort. To lek na zaparcia w formie tabletek, które należy połknąć przed snem i popić płynem, najlepiej wodą. To szybki sposób na zaparcia - dyskretny i sprawdzony. Pierwsze efekty działania leku Xenna Extra Comfort są zauważalne już po upływie około 8-12 godzin. Xenna w tabletkach przechodzi przez górną część układu pokarmowego i dopiero w jelicie (pod wpływem wzrostu pH) uwalniana jest substancja czynna.
Xenna Extra Comfort Sennae angustifoliae fructus extractum siccum. 20 mg glikozydów hydroksyantracenowych w przeliczeniu na sennozyd B. Tabletki dojelitowe Wskazania do stosowania: Lek do stosowania w doraźnym leczeniu zaparć
Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli i młodzież powyżej 12 roku życia: Jeżeli brak innych przeciwwskazań preparat stosuje się następująco: 1 tabletka dojelitowa raz na dobę, na godzinę przed snem; spodziewane działanie przeczyszczające występuje po 8 – 12 godzinach. Tabletkę należy połknąć popijając wystarczającą ilością płynu. Zwykle wystarczy stosować produk do 2-3 razy w tygodniu. Czas stosowania: nie należy stosować preparatu przez dłuższy okres czasu (powyżej 1 – 2 tygodni) bez konsultacji lekarskiej.
Przeciwwskazania: nie należy stosować leku w przypadku znanej nadwrażliwości (alergii) na substancję czynną lub na inny składnik preparatu oraz w przypadku niedrożności jelit, zapaleniu wyrostka robaczkowego, w przypadku ostrych chorób zapalnych jelit ( np. choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego), w przypadku bólów brzusznych nieznanego pochodzenia lub w stanach odwodnienia z ubytkiem wody oraz elektrolitów. Nie podawać produktów zawierających senes dzieciom poniżej 12 lat.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Produkt nie jest przeznaczony do długotrwałego stosowania. Stosowanie leków przeczyszczających przez dłuższy czas może prowadzić do upośledzenia funkcji jelit i uzależnienia od środków przeczyszczających. Preparaty zawierające glikozydy hydroksyantracenowe powinny być stosowane tylko wtedy, gdy prawidłowego wypróżnienia nie można osiągnąć przez zmianę diety. Lek zawiera laktozę bezwodną, sacharozę oraz syrop glukozowy suchy. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (Lapp), zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy oraz z rzadkimi zaburzeniami związanymi z nietolerancją glukozy. Pacjenci przyjmujący glikozydy nasercowe, leki antyarytmiczne, produkty lecznicze powodujące wydłużenie odcinka QT, diuretyki, kortykosteroidy lub korzeń lukrecji powinni zasięgnąć opinii lekarza przed rozpoczęciem stosowania preparatów zawierających glikozydy hydroksyantracenowe. Podobnie jak w przypadku innych środków przeczyszczających, preparaty zawierające glikozydy hydroksyantracenowe nie powinny być stosowane przez pacjentów z zaklinowaniem kału oraz z dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego, takimi jak: ból brzucha, nudności i wymioty, chyba że lekarz zdecyduje inaczej. Objawy takie mogą wskazywać na możliwość wystąpienia niedrożności jelit (ileus). Stosowanie preparatów zawierających glikozydy hydroksyantracenowe przez pacjentów z nietrzymaniem kału wymaga częstszego zmieniania pieluchy celem uniknięcia przedłużonego kontaktu kału ze skórą. U pacjentów z niewydolnością nerek stosowanie preparatów z zawartością glikozydów hydroksyantracenowych może powodować zaburzenia elektrolitowe.
Działania niepożądane: Zaburzenia układu immunologicznego; częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości, świąd, pokrzywka, wysypka o charakterze osutki miejscowa lub uogólniona. Zaburzenia metabolizmu lub odżywiania; częstość nieznana: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, a szczególnie albuminuria, hematuria (w przypadku przewlekłego stosowania preparatu). Zaburzenia żołądka i jelit; częstość nieznana: skurcze i bóle brzucha, biegunki z wodnistym stolcem, w szczególności u osób z zespołem nadpobudliwego jelita. Reakcja taka może być spowodowana przyjęciem zbyt wysokiej dawki leku. Przewlekłe stosowanie może prowadzić do melanozy okrężnicy, która ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu. Zaburzenia nerek i dróg moczowych; częstość nieznana: zmiana barwy moczu na żółty lub czerwono-brązowy (w zależności od pH). Efekt ten nie jest klinicznie istotny i może wystąpić podczas przyjmowania produktu leczniczego. Zgłaszanie działań niepożądanych: po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. wymienionego Departamentu). E-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 8095, wydanego decyzją Prezesa Urzędu Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Podmiot odpowiedzialny: US Pharmacia, Sp. z o.o.
Kategoria dostępności: lek dostępny bez recepty
Bibliografia:
1. Dziki A. (red.), Proktologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000.
2. https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/choroby/ukladpokarmowy/70979,zaparcia-u-dzieci [dostęp: 30.07.21].
3. Jabłońska B. (red.), Zaparcia – etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie [w:] „Postępy Nauk Medycznych”, t. XXIV, Suplement 1, 2011.
4. Krząścik P., Zaparcia – patogeneza, leczenie, zapobieganie [w:] „Farmacja Polska”, nr 56, 2009.